[Friendly Notes] Hoe blijf je dichtbij terwijl je veraf bent?

De 1,5 meter samenleving lijkt een feit. ‘Social distancing’ is een tool geworden in de strijd tegen het Coronavirus en vrijwel iedereen worstelt met de vraag hoe we relaties bouwen en onderhouden terwijl we elkaar niet in het echt zien (omdat we thuiswerken) of er zoveel afstand is dat het ongemakkelijk voelt.

En kunnen we nog wel dezelfde opbrengst verwachten van al die relaties zoals innovatie of goede ideeën die ontstaan door de onverwachtheid van het contact of het gesprek?

En worden we niet ongelooflijk eenzaam als we geen sociale interactie meer hebben met verschillende anderen?

Want we zijn sociale dieren en hebben het contact met anderen nodig om (psychisch) gezond en gelukkig te blijven.

Het goede en het slechte nieuws

Netwerken zijn besmettelijk. In deze tijden van fysieke afstand (vooral door thuiswerken, maximaal zes mensen op je feestje en andere beperkingen) hebben we minder interactie met onze kennissen, collega’s en vrienden. De kans dat we besmet worden met een ziekte neemt daardoor af.

We zijn echter sociale dieren en voelen ons het beste als we in contact zijn met anderen. Sterker nog het hebben van vrienden en onderdeel zijn van allerlei groepjes heeft een positief effect op onze gezondheid.

Met vrienden en kennissen zijn we gezonder, gelukkiger en leven we langer. Dat geluk dat we voelen is besmettelijk en dragen we over aan anderen.

Het slechte nieuws is dat eenzaamheid of je alleen voelen ook besmettelijk is en in deze tijden meer kans heeft om zich te verspreiden. Eenzaamheid onder oudere mensen leidt zelfs tot een 30% grotere kans om dood te gaan.

Heb je gelukkige buren dan heb je weer 34% meer kans om zelf ook gelukkig te zijn. Waar je mee omgaat wordt je mee besmet!

Wat moeten we dan in deze tijd doen?

Een paar weetjes op een rijtje

1. we hebben gemiddeld rond de 150 vrienden (en familierelaties) (het beroemde Dunbar getal, want hoeveel vrienden kun je hebben)
2. onze online en offline netwerken zijn ongeveer even groot
3. onze grotere sociale netwerken zijn gemiddeld 600 mensen groot, maar de meeste mensen die ik ken bewegen in netwerken van gemiddeld 1.000 anderen
4. het kost je 200 uur face-to-face contact gedurende 3 maanden om van een vreemde een goede vriend te maken
5. als we onze werktijd en werkcontacten niet meetellen, dan besteden we rond de 3,5 uur per dag aan 15 van die 150 mensen
6. de rest van die 150 sociale contacten krijgt ongeveer 3 seconden per dag van ons 😉
7. we gaan het liefste om met vrienden en familie die maximaal 30 minuten van ons vandaan wonen
8. muren (ook in kantoren) zorgen dat we een psychologische barrière voelen om vriendschappen te ontwikkelen
9. ons geheugen gaat achteruit als we niet voldoende sociale interactie hebben
10. 80% van de tijd dat we wakker zijn brengen we door met anderen (in het echt of virtueel)
11. zingen maakt je gelukkiger en als je dat dan ook doet samen met anderen, dan bouw je ook (nieuwe) vriendschappen op (alleen ‘mag’ je nu niet in een koor zingen)

Veraf of dichtbij

Als we een sterke emotionele band voelen is fysieke afstand onbelangrijker. Ook vrienden die veraf wonen, waarderen we.

Onderzoek laat zien dat we virtueel contact (met video) evenzeer waarderen als face-to-face contact. Daarom is oefenen met al dit virtuele mogelijkheden ook belangrijk in deze tijd.

Als we elkaar dan face-to-face zien, dan houden we ons aan een bepaalde set regels die door cultuur en persoonlijkheid nog wat kunnen variëren.

Gemiddeld gezien vinden we 80cm wel een fijne afstand om met elkaar een gesprek te voeren. Dus met elkaar praten op 1,5 meter afstand voelt ongemakkelijk.

De antropoloog Edward Hall onderzocht wereldwijd hoe we over afstand denken in interactie met anderen en kwam tot de volgende indeling

• intieme zone (om in iemands oor te fluisteren) twee vuistjes ruimte
• persoonlijke zone (met vrienden en familie) één armlengte
• sociale zone (voor gesprekken met kennissen en zakenrelaties) twee armlengtes

Sundtrom en Altman vatten de beleving van ruimte tussen gesprekspartners in een model.

En Perry et.al. kwamen tot de conclusie dat biologische wezens als we zijn, dat onze sensitiviteit de beleving van persoonlijke ruimte sterk beïnvloed.

Dus hoe gevoeliger we zijn des te meer persoonlijke afstand we graag wensen. Wil je met jouw afstand beleving oefenen? Doe dan de experimenten van Jeff Kasper.

Hij heeft mooie experimenten ontwikkeld die leuk zijn om te ervaren, zodat je voelt hoe het is om twee vuistjes of twee armlengtes van elkaar verwijderd te zijn. Leuk om met vrienden om collega’s te ervaren.

Maar wat moeten we doen?

Ik zou zeggen High tech en High touch. Hieronder een aantal voorbeelden die misschien helpen.

1. Investeer in je vrienden en kennissen. Neem de tijd om even te bellen, appen, skypen of toch ook in het echt af te spreken. Ik werd afgelopen week uitgenodigd voor een drankje op een terras in Rotterdam door een zeer goed bevriende zakenrelatie die zich oprecht zorgen maakte. Wat een gelukkig moment was dat. Ik voelde me gezien en gekend en we hebben meteen even de wereld verbeterd ;-). De avond was af doordat ik daarna op datzelfde terras met mijn goede vriendin lekker ging eten en bijpraten. Met een warm hart ging ik weer naar huis.
2.  Doe iets aardigs voor je buren. Dus boodschappen of bijvoorbeeld  het net gelegde gras water geven, omdat je Duitse buren nu niet naar Nederland kunnen komen. Een fotootje van dat natte gras doet wonderen.
3.  Schrijf je in voor (virtuele) events. En doe dan mee. Dus scan de QR-code, volg de livestream en als er een poll is, geef jouw antwoord en schrijf iets leuks of een vraag in de publieke chat. Zo blijf je verbonden en aangehaakt en zie je wie er nog meer ‘zijn’ zodat je en passant ook met hen even kunt chatten.
4.  Start een mini-wedstrijd. Met collega’s of met vrienden of een leuk groepje zakenrelaties. Over hoeveel glazen water iemand drinkt per dag, het aantal stappen per dag (oeps vandaag maar 120) of hoeveel webinars iemand in een week volgt. Als beloning deel je ‘kudos’ uit.
5.  Pak de telefoon en bel iemand om te horen hoe het gaat. Weet je niet wie? Bel dan iemand uit elke letter van het alfabet. Ik kreeg zelf zo’n lief telefoontje (eerst in mijn voicemail) en daar moest ik toch ook van glimlachen.
6.  Oefen met alle technologische middelen op computer, laptop en telefoon. Deel je tips. Dus Zoom, MS Teams, Jitsi, Lifesize, Webex, Skype en Google meet hebben inmiddels geen geheimen meer voor mij. Met dank aan al die relaties die deze tools gebruiken.
7.  Organiseer een virtueel happy hour of ander feestelijk moment met allerlei relaties. Die staat bij ons nog op de planning.
8.  Hoe handig is het nu om je virtuele netwerk in lijn te brengen met je echte netwerk, dus voeg al je familieleden en vrienden of lang gemiste kennissen toe in LinkedIn, maar schrijf wel iets aardigs in die uitnodiging. Of reageer op uitnodigingen … vandaag deed ik dat weer omdat ik geen idee had hoe ik iemand kende, en het antwoord verraste en deed me glimlachen omdat deze dame graag iets van me leert.
9.  Helpende handen en hoofden. Zet je help knop op aan en #payitforward. Zoekt iemand werk? Kijk wat je kan doen. Wil iemand ergens geïntroduceerd worden? Kijk of jij die linking-pin kunt zijn. Dus ging ik te rade in mijn netwerk voor de zoon van mijn oud klasgenootje van de lagere school. Of denk na over wat anderen nodig zouden kunnen hebben en stuur dat artikel door over circulaire economie (of zoiets).
10.  Maak het persoonlijk. Dus ook al heb je een krappe agenda in MS Teams … even met elkaar kletsen over dat Rembrandt schilderij achter je hoofd (van oma van 92 die dat painted-by-numbers schilderde) maakt het menselijker en leuker. En écht, je kunt die 10 minuten echt wel missen. Met nieuwsgierigheid, compassie en de menselijke maat kom je veel verder, dan door alleen je agenda af te werken.
11.  Doe eens iets ‘geks’ en nodig mensen uit voor een virtueel diner, een virtueel feestje of een pub quiz …
12. Schrijf een kaartje (ja zo’n kaartje met een postzegel) met iets aardigs, een quote of gewoon een verjaardag felicitatie. Als we gemiddeld 3 sec per dag besteden aan de mensen buiten onze inner circle dan weet iedereen die zo’n kaartje krijgt dat je daar echt aandacht aan hebt besteed.

De andere kant van de medaille

Wil je afstand houden en zeker weten dat het lukt? Dan vind je het misschien leuk om op de volgende websites te kijken.

Er is inmiddels meer technologisch vernuft om afstand te houden dan technologische hulpmiddelen om dicht bij elkaar te blijven ;-). Dit is maar een greep uit alle mogelijkheden.

De makkelijkste manier om afstand te houden is thuis blijven of op de plek blijven staan waar het ongemakkelijk voelt … dan heb je die 1,5 meter echt wel te pakken.

• social distancing en contact tracing
• de safedistance wearable
• of waar kun je in de stad veilig lopen (TU-Delft)

Stay safe, stay connected!

Door Miriam Notten oktober 2020

Leuke boeken en artikelen

• How many friends does one person need? Robin Dunbar
• the neurobiology of social distance Dunbar en Bzok, September 2020
• housing architecture and social interaction Blake en Rhead, Juni 1956
• de antropoloog Edward Hall en proxemics (Wikipedia)